Koreografija i izvedba / Choreographed & performed by Matija Ferlin Dramaturgija / Dramaturgy: Goran Ferčec Tekst / Text: Srečko Kosovel & Matija Ferlin Glazba / Music: Luka Prinčič Scenografija / Stage design: Mauricio Ferlin Oblikovanje svjetla / Light design: Saša Fistrić Kostimografija / Costume design: Matija Ferlin Grafički dizajn / Graphic design: Tina Ivezić Posteri / Poster artwork: Christophe Chemin Fotografija / Photography: Danko Stjepanović, Nada Žgank Prijevod / Translation: Katja Kosi, Danijela Bilić Rojnić Asistenti na projektu / Project assistants: Ana Kovačević & Nina Janež Produkcija i organizacija / Produced & organized by: Emanat Koprodukcija / Co-produced by: Rencontres chorégraphiques internationales de Seine-Saint-Denis, Centre National de la Danse Domaćin i koprodukcija / Hosted & co-produced by: Zagreb Dance Center Projektni partneri / Project partnership: Region of Istria, Municipality of San Vincenti, Festival of Dance and Non-Verbal Theater San Vincenti, Bunker - The Old Power Station - Elektro Ljubljana Novčana potpora / Financial support by: Ministry of Education, Science, Culture and Sport of the Republic Slovenia, Municipality of Ljubljana, Municipality of Pula
Poezija i život slovenskog pjesnika Srečka Kosovela ishodišne su točke u istraživačkom procesu kojim koreograf i izvođač Matija Ferlin započinje rad na svom novom projektu SAD SAM LUCKY, u seriji radova SAD SAM započetoj 2004.
Kosovelova melankolična i ispovjedna poezija nastala između surovih atmosfera slovenskog krasa i egzistencijalne krize kao posljedice prvog svjetskog rata, širokim koracima prolazeći kroz impresionizam, simbolizam, ekspresionizam i konstruktivizam, fizički napada jezik u pokušaju da mu pronađe idealnu formu, onu koja je više od poezije same. Upravo ti fizički nasrtaji na jezik, to radikalno koreografiranje jezikom, formiraju konkretnu partituru kojom se koristi Ferlin u svom istraživačkom procesu.
Opetovanim dramaturškim iščitavanjem Kosevelove poezije oformila se kritična masa pjesničkih slika, pojmova, značenja i afekata koji svojom akumulacijom izazivaju potrebu za reprezentacijom u nekom drugom obliku fizičnosti.
Govor se nameće kao jedan od primarnih oblika te reprezentacije, pokret kao drugi, prostor kao treći. Odnosom između potentnosti stiha, materijalnosti govora, izdržljivosti pokreta i refleksivnosti prostora, Matija Ferlin kreira kontinuiranu koreografsku cjelinu izrazito naglašene fizičnosti. Inzistiranjem na krajnostima koje generiraju rubni pojmovi poput početka i kraja, sreće i tuge, života i smrti, prolaznosti i vječnosti, aktivnosti i pasivnosti, Ferlin ulazi u radikalni, fizički, turbulentani i emocionalni dijalog s jedinstvenim autorom na europskoj avangardnoj sceni, prepoznajući njegov život i djelo kao paradigmu bilo koje vrste umjetničkog života i rada.
